Koty, wszędzie koty

Czas wymieść ze starych folderów resztkę zaległych kotów. Jest ku temu okazja bo są wierszyki, poczynione przez zastępy kocich wielbicielek z okazji konkursu u E.W., która ilustruje koty przy pomocy włóczki, zamszu i innych miękkich materiałów, tak jak się koty ilustrować powinno. Jeszcze można zrymować i wygrać książkę.

Pozwolę sobie zaprezentować wyimek pokocia, gdyż jak lud polski, zazwyczaj żeński, korzysta z internetów w celach poetyczno-animalistycznych to zawsze wzrusz.

Koty to produkt metafizyki
W opakowaniach z miękkiego futra.
Jeśli to futro trzeć skrawkiem wełny
Są odnawialną energią jutra.

(by Kaczka z La Terra del Pudding) 

Koty to domowy miernik psoty.
W skali
od 0 - Dystans, znudzenie i foch
do 10- Kuleczka z wełny!!ZARAZ OSZALEJĘ!!!OHHHH!
(by Inwentaryzacja Krotochwil)

Koty to, lud rozrzewniony kwili,
nie domowe niecnoty, ale, mili -
człeka kompan najlepszy
perła, diament, majstersztyk
nie wierzysz, toś osioł. Tylko i li.
(by Ania M)

Koty to czysta liryka, gdy lat masz sto, albo prawie.
Lecz gdy wyrastasz z nocnika - koty to druhy w zabawie.
A potem patrzą na ciebie z tą aprobata łaskawą
i za raz po siódmym niebie żeglują szeroką nawą.
(by Alcydło Kr ze Szkicownika)

Być może czas skończyć z rysowaniem zbiorowych kocich portretów (dobrych i złych, swojsko lokalnych i etnicznie egzotycznych). I wrócić do psów ;) Oraz do pewnego uroczego chłopca, o którym jeszcze kiedyś opowiem, a tymczasem możecie sobie przeczytać wyimek z jego przygód u Skorpiona w rosole.